Voorpret

Vandaag, twee dagen voor mijn vertrek naar India, is het de hoogste tijd om mijn weblog te openen. Ik hoop dat deze blog mijzelf helpt om alle indrukken die ik verwacht op te doen de komende drie maanden al een beetje te ordenen en te verwerken. Maar het is natuurlijk ook een mooie manier om het contact met ‘thuis’ te onderhouden. Jij hebt zo de kans om een beetje bij te houden waarmee ik bezig ben. Je hebt ook de mogelijkheid om een reactie achter te laten, maar ik moet dan alvast aangeven dat er een grote kans is dat ik daarop niet reageer. De communicatie via deze weblog zal dus vooral eenrichtingsverkeer zijn. Beperkt contact met Nederland verhoogt, zo verwacht ik, namelijk de impact van de ervaringen die ik in India ga opdoen. Het zorgt ervoor dat ik vrij ben om zoveel mogelijk dáár te zijn.

Zo’n eerste bericht is een goede manier om de naam van deze blog een beetje uit te leggen. Bitter in Zoet verwijst naar een passage in het Testament van de heilige Franciscus, waarin beschrijft hoe het contact met melaatsen zijn leven veranderd heeft: “En toen ik bij hen wegging, was wat me bitter leek voor mij veranderd in zoetheid naar ziel en lichaam.” Het is niet dat ik verwacht in India ‘melaatsen’ te ontmoeten of vooral bittere ervaringen waartegen ik enorm opzie. Ik heb deze titelwoorden vooral gekozen omdat ik me er de laatste jaren bewuster van geworden ben dat de dingen vaak niet zijn zoals ze in eerste instantie lijken. Dat het belangrijk is om tijd te nemen om de dingen die gebeuren, de mensen die je ontmoet, de gevoelens van jezelf écht te kunnen beoordelen. Daarom zie ik de komende periode in India ook als een tijd waarin ik heel bewust zal onderzoeken wat de situaties die ik tegenkom met mijzelf doen en wat dat voor mij betekent.

Door mezelf op die manier bewust te worden van het zoete in deze wereld, hoop ik nog weer duidelijker te krijgen hoe ik als franciscaan de weg kan gaan die God met mij gaan wil. Want in het zoete in het leven, maar ook in het bittere, is Gods betrokkenheid op mensen te ontdekken.

Heer, U bent altijd bij mij,

U legt uw handen op mij

en U bent voor mij

en naast mij

en om mij heen,

elke dag.

(naar psalm 139)

In dat vertrouwen, dat de Heer met mij meegaat, vlieg ik dus aanstaande dinsdag via Frankfurt naar Bangalore, in het zuiden van India. Ik zal het land doorkruisen om op veel plekken met mijn Indiase broeders samen te leven en te werken. Kort voor Kerstmis hoop ik met een koffer vol ervaringen weer naar Amsterdam te vliegen.

Vrede en alle goeds,

Jan